Choose Again

Ik schrijf graag over emoties. Maar dat wil niet altijd zeggen dat ik ze zelf altijd flink doorvoel. Ik ben jarenlang specialist geweest in het wegduwen van emoties of er net heel lang in blijven hangen en verstrikt geraken. Om me dan schuldig te voelen dat ik me hier zo lang slecht over voelde. Een dubbele uppercut dus. Ik kan dat :)

Gelukkig kan je dat dus leren, om te voelen. Of beter: op een gezondere manier te voelen. Want je hebt voelen en voelen. Ik was er al een paar jaar mee bezig om veel minder streng te zijn op wat ik voel. Emoties er te laten zijn, ook al zijn ze zogenaamd ‘negatief’, krijgen ze meteen die stempel. Wel: Emoties zijn niet negatief. Ze zijn net nuttig. Ze komen je iets vertellen. Meestal iets dat je diep vanbinnen zelf al weet, maar waar je niet meteen aan kan. Je moet er een beetje dieper voor zakken.

Ik lees graag boeken over persoonlijke groei. Wie had dat gedacht. Ik ben opgegroeid in een sociaal nest, waar mijn twee zussen psychologie en pedagogie gingen studeren. Ik dacht dat ik voor een andere richting had gekozen door talen te gaan studeren, maar nu lees ik zo’n boeken puur voor mezelf, voor mijn plezier en uit interesse. Dus ik ben altijd blij als iemand (in dit geval groeispecialistje van dienst Annelien Smet) me een boek aanraadt of in mijn handen stopt. Zo ging het met ‘Choose Again’ van Diederik Wolsak. En ik hou ervan als ze het in boeken niet te moeilijk maken. Want de beste levenslessen zijn altijd héél eenvoudig. ‘Choose again’ legt je uit hoe je stapje voor stapje met emoties kan omgaan. En dat is echt heel simpel: de emotie doorvoelen, echt diep, eens dieper zakken om te weten wanneer ik die emotie als kind eerder heb gevoeld, je eigen denkfouten en verkeerde conclusies opsporen en de herinnering herschrijven en positief draaien. Ik combineer het zelf met een beetje zelfhealing, maar dat is geen must natuurlijk.

En dat werkt dus wonderlijk. De opluchting is zo groot. Ik probeer echt de reflex in te bouwen om echt te gaan zitten met mijn emoties. Wanneer er iets opkomt (en dat is zowat dagelijks, meermaals), even een time-out te nemen in plaats van die wervelwind weg te duwen of te veroordelen. En zeker de laatste twee jaar, waarbij ik veel nieuwe wegen aan het inslaan ben, komt er vooral één emotie omhoog en dat is angst. Angst voor het onbekende. Keer op keer.

Verwelkomen is een groot woord, maar ik wil er echt in de toekomst op zijn minst nieuwsgierig naar zijn wanneer ik weer vanalles voel. Want: dat doorvoelen is een kans om dingen los te laten die me in de weg staan. Een kans om te groeien en dichter bij mezelf te komen. En dat lijkt misschien wat prietpraat, maar dat is het echt. Met elke overtuiging die ik loslaat, kom ik dichter bij wie ik écht ben. Geweldig toch?!

Voor het boek, hier is de link.

Ik maakte voor mezelf een kleine samenvatting met de stapjes die je kan doorlopen. Na een tijdje gaan de stapjes wel in je hoofd zitten, maar ik vind het handig om het boekje op mijn nachtkastje te hebben liggen. Dus heb je het boek gelezen en wil je een korte reminder, I got you! Of wil je meteen starten, ook goed! Download en print hieronder het zinetje.

Weet je niet hoe je het boekje moet plooien? Hier is een instructiefilmpje (niet van mij)!

Spreekt mijn werkwijze/tekst/zine je aan en heb je wel een project in je hoofd voor mij, neem dan zeker contact met je op. Dit soort projecten/inzichten is waar ik voor leef :)

Of heb je voor mij een boekentip of onderwerp om over na te denken/te bloggen? Graag :)