De Pip in mij

De Pip in mij

In juni leerde ik Laura De Backer kennen, een pittige, energieke dame met een grote droom: kinderen meer stimuleren om te lezen aan de hand van een interactieve verhalenvertelmachine vol spraaktechnologie en artificial intelligence. Zij en haar businesspartner stampten een heus bedrijf uit de grond om die droom waar te maken. Hun mascotte? Pip, een eigenwijs spookje met meer streken dan een vos, maar ook een even klein hartje. En Laura zocht nog verhalen, véél verhalen over Pip.

Dus, wat deed ik deze zomer? Ik schreef kinderverhalen! Veel ervaring had ik daar niet mee, maar net daarom dacht ik dat ik het wel kon (dank u Pipi Langkous). En eerlijk? Ik vond het superplezant. Ik schreef over dingen die ik zelf leuk vond als kind, bedenkingen die ik nu zelf nog maak. Want ik blijf erbij dat schrijven over dingen die dicht bij mezelf staan, toch het best en oprechtst werken.

Het onderwerp, een spookje, is ook héél erg dankbaar. Met een wezen dat tussen leven en dood zweeft en geen mens is maar ook geen ding, wordt de toon al snel filosofisch. Want mensen gedragen zich zo dramatisch, vindt Pip. Ze snapt niet alles wat ze doen. Ze snapt soms ook niet goed wat zij te doen heeft. Dus besluit ze dat ze zich vooral wil amuseren. Een ideale levenshouding, lijkt me zo.

Check zeker ook Pip haar eigen pagina op instagram!